W obszernym memorandum napisanym dla CIA w marcu 1990 roku, w czasie gdy prowokacja pierestrojki objęła już wszystkie komunistyczne twory w Europie, Anatolij Golicyn opisał zastosowaną w latach 1920-21 leninowską taktykę pozorowanej niepodległości, przedstawiając ją jako używany przez bolszewików wzorzec dla kreowania kontrolowanych, „niezależnych” tworów państwowych – jeden z siedmiu filarów pierestrojki. Według Golicyna, celem działań opartych na tych filarach była rekonstrukcja strategii podboju Zachodu z wykorzystaniem politycznego potencjału „znikającego” bloku komunistycznego. O ile w przypadku tzw. demoludów wzorzec „niepodległych państw” był już z powodzeniem wykorzystywany od czasu ich podboju przez komunistów w ostatniej fazie II Wojny Światowej, to w przypadku tworów powstałych w rezultacie „rozpadu ZSRS”, ich „niepodległość” należało od podstaw stworzyć. Jednym z ciekawszych przykładów tworzenia „niepodległego państwa” według leninowskiego wzorca po uprzednim całkowitym zsowietyzowaniu jest „postsowiecka” Mołdawia, stanowiąca dziś jedną z ważniejszych śluz łączących Kreml z Zachodem.
