Wydarzenia w sowieckich republikach bałtyckich, których świat był świadkiem w latach 1986-1991 były kluczowymi dla „restrukturyzacji” ZSRS i europejskich tworów komunistycznych. Trwały one najdłużej i poskutkowały podwójnym efektem. Republiki te spełniły najpierw rolę pioniera „liberalizacji” w „ojczyźnie proletariatu”, po czym stały się głównym narzędziem użytym do przeprowadzenia „rozpadu” sowieckiego imperium, ostatecznie osiągając status „byłych demoludów” – równocześnie z nimi wnikając w struktury polityczne i militarne Zachodu. Sądzę, że są to wystarczające argumenty, aby uzasadnić zamieszczenie na niniejszej stronie opisu „upadku komunizmu” na tym obszarze Europy.
Ze względu na wieloletni przebieg tego procesu oraz wynikającą z tego faktu ogromną ilość materiału, starałem się ograniczyć zakres przedstawionych informacji. Jednak waga tej kwestii, jak też potrzeba skonfrontowania faktów z powszechnie dominującymi stereotypami, spowodowały, że dążyłem przede wszystkim do tego, aby tworzyły one jak najpełniejszy obraz. Dlatego ilość informacji, które uznałem za niezbędne zamieścić jest bardzo duża. Biorąc to pod uwagę, zdecydowałem się podzielić tekst na części z nadzieją, że będzie łatwiejszy w odbiorze.